Costa Rica, een zeer diverse bestemming!

November 2018 | Reisspecialist Alexander reist naar Costa Rica

“Ik heb tijdens mijn reizen al veel landen in Latijns-Amerika bezocht, maar een bezoek aan Costa Rica stond nog altijd hoog op mijn lijstje. Afgelopen november kwam dan ook een wens van mij in vervulling, ik mocht voor Tico op reis naar Costa Rica! Tijdens mijn trip heb ik in korte tijd een hoop verschillende facetten van het land gezien en mijn ervaringen lees je hier!"

Monteverde

Na een aangename rechtstreekse KLM vlucht naar hoofdstad San José ben ik op pad gegaan naar de eerste stop van mijn trip: Monteverde. Dit betekent ‘groene berg’ en hier eenmaal aangekomen is goed te begrijpen hoe dit gebied aan zijn naam gekomen is. Het kleine hoofdplaatsje Santa Elena, ooit gesticht door Amerikaanse Quakers in de jaren ‘50, is namelijk omringt door zogeheten ‘nevelwouden’. Deze dichtbegroeide jungle is vrijwel het gehele jaar gehuld in een deken van mist en door deze vochtigheid is het hier ontzettend groen. Het gebied ligt daarnaast op zo’n 1.400 meter hoogte waardoor het een stukje koeler is dan op zeeniveau.

Na geluncht te hebben in Santa Elena ben ik op pad gegaan voor de eerste activiteit in de nevelwouden: de Skywalk. Via een netwerk van lange hangbruggen maak je hier een wandeling door de toppen van de bomen en krijg je een prachtig beeld van dit unieke stukje natuur. Ook bracht ik een bezoek aan de kolibrie tuin waar tientallen van deze kleurrijke kleine vogels met een hoop geraas rakelings boven je hoofd vliegen. Daarnaast heb ik nog aapjes, neusberen, toekans en verschillende andere mooie vogels kunnen spotten tijdens deze middag.

Onder begeleiding van een natuurgids ben ik de volgende ochtend het Monteverde reservaat binnen gegaan op zoek gegaan naar de vele verschillende dieren en vogels die in dit gebied leven, maar door de dichte begroeiing in deze bossen blijkt dit makkelijker gezegd dan gedaan. De beesten weten zich hier goed schuil te houden. Uiteindelijk werd mijn geduld beloond en heb ik toch nog flink wat mooie vogels, neusberen, slangen en andere dieren mogen zien! Daarnaast kon de gids me een hoop vertellen over de flora van het woud en de zeer belangrijke werking van dit ecosysteem. Erg interessant!

‘s Middags sloeg het weer opeens om van prachtig zonnig naar tropische regenbui. Aangezien het hier 80% van het jaar regent, was het te verwachten, maar het was toch een beetje een tegenvaller gezien mijn avontuurlijke middagactiviteit: ziplinen in de boomtoppen van het woud. Middels 13 lijnen variërend van 80 tot 1000 meter zoef je van boomtop naar boomtop en ondanks de regen was dit ontzettend gaaf! Het lijkt vooraf een spannende onderneming, maar deze activiteit is geschikt voor alle leeftijden. Onder de modder maar zeer voldaan kwam ik ‘s avonds weer in mijn hotel aan waar ik ook nog getrakteerd werd op een prachtige zonsondergang.

Manuel Antonio

Na Monteverde was het tijd voor een heel andere omgeving: het Manuel Antonio National Park aan de Pacifische kust. Ondanks dat Costa Rica qua oppervlakte niet groter is dan Nederland en België samen kan je je binnen een paar uur in een totaal verschillend klimaat bevinden. Door de hoogteverschillen en de invloeden van zowel de Caribische zee en de Pacifische oceaan vind je hier een grote verscheidenheid aan microklimaten waardoor je in een korte tijd een ontzettend gevarieerde reis kan maken.

In de ochtend maakte ik de afdaling van de ‘groene berg’ om vervolgens naar de Pacifische kust te rijden. Onderweg zijn de landschappen prachtig en het is dan ook geen straf om een paar uur op de weg te zitten. Een stukje voor de eindbestemming van vandaag ben ik nog gestopt bij de zogenoemde ‘krokodillenbrug’. Onder deze brug over de Tarcoles rivier vind je een grote hoeveelheid krokodillen die je vanaf de brug op een veilige afstand kunt bekijken.

De volgende morgen vertrok ik naar het nationale park. Dit kleine park (slechts 16 km2 groot) is misschien wel het meest populaire park van Costa Rica. Dit omdat je hier een combinatie van jungle en prachtige stranden vindt. Dat het een populair park is, merk je al snel aan de drukte bij de ingang. Mijn zeer vriendelijke gids voor vandaag loodste me hier snel doorheen en we konden op zoek naar de vele diersoorten die dit park rijk is. In het park heb ik van zeer dichtbij luiaarden, kapucijn- en doodshoofdaapjes, wasberen en leguanen kunnen aanschouwen. De wandeling eindigde op het prachtige strand van Manuel Antonio waar ik nog een heerlijk verfrissende duik heb genomen.

Savegre rivier

Dat Costa Rica een populaire bestemming is voor avontuurlijke reizigers werd met mijn volgende activiteit wel duidelijk: raften op de Savegre rivier! Na een prachtige tocht met een open bus door de palmboom plantages en de jungle kwam ik aan bij het beginpunt van dit wildwateravontuur. Onze groep werd over twee boten voor zes personen verdeeld en na een korte en duidelijke instructie mochten we het water op. De Savegre rivier is een rivier van de klasse II en III, een niet te zwaar niveau waardoor deze activiteit voor bijna alle leeftijden geschikt is. Je moet niet bang zijn om een nat pak te halen, maar het avontuur en plezier tijdens de tocht is het allemaal waard!

Na weer opgedroogd en omgekleed te zijn, ging ik de weg op om in zo’n 4 uur naar de bron van de Savegre rivier te rijden in de Talamanca bergen. Tijdens deze tocht kwamen we ook over Cerro de la Muerte, het hoogste punt van de Inter-American Highway op zo’n 3.335 meter. Je merk hier ook meteen dat het een stuk kouder is.

San Gerardo de Dota

In het donker kwam ik aan in het dorpje waar ik vanavond zouden slapen: San Gerardo de Dota. Dit plaatsje, wat verscholen tussen de bergen op 2.200 meter hoogte ligt, staat bekend om zijn grote kolonie Quetzal vogels. Deze legendarische vogels zijn erg belangrijk in veel indianenculturen zoals die van de Azteken en de Maya’s.

De volgende dag stond ik om vijf uur op om op zoek te gaan naar de vogel. In het ochtendlicht werd pas duidelijk hoe prachtig dit gebied is. Ik sliep in de Trogon lodge, gelegen in een prachtige vallei. De lodge is niet luxe maar het is wel een zeer bijzondere plek om te mogen slapen. De kamers liggen per twee over het terrein verdeeld tussen een veelvoud van prachtige riviertjes, watervallen, bijzondere bloemen en planten.

Gister werd mij verteld dat de Quetzal soms zeer moeilijk te vinden is, dus ik had niet al te veel verwachtingen van onze zoektocht, maar ik had geluk! Na nog geen 5 minuten lopen, kwamen we aan bij een boom waarin niet één maar drie Quetzals zaten! Met zijn bonte kleuren en lange staart maakt deze bijzondere vogel écht indruk. Het is goed te begrijpen dat de Quetzal een belangrijke rol heeft in de indianencultuur van Midden-Amerika. Na een mooie wandeling door de vallei was het alweer tijd om terug te keren naar San José. Hier heb ik in de middag een leuke stadswandeling gemaakt en onder andere het Nationaal Theater en de Catedral Metropolitana bezocht. Naast deze kathedraal vind je een klein beeldje van Anne Frank wat door de Nederlandse Ambassade geschonken is. Dit gaf nog een Nederlands tintje aan deze wandeling.

Irazú & Cartago

Op de laatste dag van mijn reis ben ik vanaf San José vertrokken naar Cartago, op zo’n uurtje rijden. Cartago was eerst de hoofdstad van Costa Rica, maar omdat San José centraler gelegen is hebben ze dit rond 1800 veranderd. Cartago is met zijn 400.000 inwoners een stukje gemoedelijker dan de hoofdstad, waar zo’n 1,5 miljoen mensen wonen. Hier heb ik de lokale groenten- en fruitmarkt bezocht. Erg leuk om even wat van het ‘echte’ Costa Ricaanse leven te zien.

Na geluncht te hebben ben ik vertrokken naar de nabijgelegen Irazú vulkaan. Deze vulkaan wordt ook wel ‘de berg van donder en beving’ genoemd en is één van de vijf actieve vulkanen in Costa Rica. Er zijn in Costa Rica ook nog bijna 200 vulkanen die geen activiteit meer vertonen. De top van Irazú ligt op zo’n 3.432 meter en in de krater vind je een helderblauw meer. Weer een heel ander landschap dan dat ik de afgelopen reis gezien heb! Door de vele uitbarstingen in het verleden is de grond hier heel vruchtbaar en wordt hier in de regio veel groente en fruit verbouwd.

Eenmaal terug in Cartago heb ik de Basilica de Nuestra Senora de Los Angeles bezocht. Deze kathedraal is een bedevaartsoord voor vele Costa Ricanen. Dit omdat hier ‘La Negrita’ te vinden is, een klein zwart beeldje wat volgens de legendes voorspoed zou brengen. La Negrita is het belangrijkste heilige symbool van Costa Rica. Vele Costa Ricanen ‘offeren’ hier dan ook kleine sieraden ik de vorm van hetgeen waar ze voorspoed bij nodig hebben. Zo vind je in de kerk een vitrine met amuletten in de vorm van kleine beentjes die gedoneerd zijn door mensen die slecht ter been zijn. Na het bezoek aan de kathedraal ben ik naar Las Ruinas gelopen. Deze ruïnes hadden ooit een tempel moeten worden maar door de vele aardbevingen in het gebied stortte het gebouw steeds in en hebben ze het verder bouwen maar opgegeven. Desalniettemin is het een prachtig stukje architectuur!

Zelf een reis naar Costa Rica maken?

Na deze laatste excursie was het voor mij helaas alweer tijd om op mijn directe KLM vlucht naar Amsterdam te stappen. Het was een prachtige en diverse reis, en het zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik dit bijzondere en diverse land bezoek! Heb je nu zelf ook interesse gekregen in een mooie reis naar Costa Rica? Kijk dan eens bij onze voorbeeldreizen of neem direct contact op met mij of één van onze andere Costa Rica specialisten. Wij assisteren je graag bij het samenstellen van jouw ideale reis!